Slæmr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "slæmr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo slæmr może oznaczać:slæmr

slæmr

1. adj., without compar. and superl., prop. ‘slim,’ but only used,

slæmr

II. metaph. vile, bad, very freq. in mod. usage, but not found in old writers; it is a gentler expression than ‘vándr’ or ‘íllr;’ used both of men and things, þú ert slæmr, það er slæmt, ‘tis a pity.

slæmr

2. m. [akin to sleyma], the ‘slim end,’ only used as a technical term for the third and last subdivision of an old poem: these poems consisted of three parts, viz. the ‘Introduction,’ the ‘Middle with the burdens’ (Stefja-mál), and the ‘Slæmr;’ hef ek slæm, enn lýk stefjum, I begin the Slæm and finish the Burdens, Rekst. 24, Gd. 41, Harms. 46, Leiðarv. 24; see as specimens the Edit. of the poems in Bs. ii. 196, 215.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛚᛅᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich