Slökvir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "slökvir" (lub slǫkvir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

slökvir (slǫkvir)

m. a slaker, one who extinguishes, Barl. 175, Lex. Poët.: in compds, slökkvi-tól, -vél, fire-engines.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego slökvir może być bardziej dokładnie napisane jako slǫkvir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛚᚢᚴᚢᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich