Sónn
Słownik staronordyjski - sónn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sónn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sónn
- m. [from Lat. sonus], a sound; með sætum són, Fb. ii. 26, Pass. 25. 13; láta sónin ganga, to go on trumpeting.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.