Spjót
Słownik staronordyjski - spjót
Znaczenie staronordyjskiego słowa "spjót"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo spjót może oznaczać:spjót
- spjót
- n. [Dan. spyd; Swed. spjut; Germ. spiess; Engl. spit; A. S. spreôt; spjót being qs. sprjót, akin to sproti (?)]:—a spear, lance, both to throw and thrust (prop. of a wooden staff), K. Þ. K. 170, Nj. 8, 264, FmS. i. 44, viii. 352, Anal. 116; spjóts-skot, FmS. viii. 352, FS. 17, Ó. H. 183, passim.
- spjót
- COMPDS: spjótsfalr, spjótgarðr, spjótshali, spjótlag, spjótleggr, spjótalög, spjótsoddr, spjótskapt, spjótskepti, spjótsskepti, spjótspík.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᛁᚢᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
- qs.
- quasi.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Anal.
- Analecta. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)