1 SPJÓT
n. [Dan. spyd; Swed. spjut; Germ. spiess; Engl. spit; A. S. spreôt; spjót being qs. sprjót, akin to sproti (?)]:—a spear, lance, both to throw and thrust (prop. of a wooden staff), K. Þ. K. 170, Nj. 8, 264, Fms. i. 44, viii. 352, Anal. 116; spjóts-skot, Fms. viii. 352, Fs. 17, Ó. H. 183, passim.
2 SPJÓT
COMPDS: spjótsfalr, spjótgarðr, spjótshali, spjótlag, spjótleggr, spjótalög, spjótsoddr, spjótskapt, spjótskepti, spjótsskepti, spjótspík.