Spörr

Słownik staronordyjski - spörr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "spörr" (lub spǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

spörr (spǫrr)
m., gen. spörs, Ýt. 8. but sparrar, Landn. 135, [A. S. spearwa; Engl. sparrow; Dan. spurv; cp. Fr. épervier]:—a sparrow, Edda (gl.); spórr einn, Hkr. i. 24: as a nickname, Landn. l. c.: the word is, however, rarely used in Icel.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego spörr może być bardziej dokładnie napisane jako spǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Fr.
French in etymologies.
gen.
genitive.
gl.
glossary.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.
n.
neuter.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Fr.
Fritzner’s Dictionary, 1867.
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back