Spurn
Słownik staronordyjski - spurn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "spurn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- spurn
- f. a speering, report; hann hefir góða spurn af þér, Fms. ii. 262; hafa s, af e-u, Eg. 15; hann hafði s. af um farar Ásbjarnar, Ó. H. 115; hafa sanna s. til e-s., Fms. viii. 239; mun þegar s. (news) koma til Höskuldar, Nj. 154.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛒᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)