Stirðr

Słownik staronordyjski - stirðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stirðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo stirðr może oznaczać:stirðr

stirðr
adj. stiff, rigid; hann var andaðr ok svá s., at menn fengu hvergi rétt hann, Eg. 396; er ek lá stirðr á strám, Sól. 47; fótinn görði stirðan sem tré, Bs. i. 180; ákafliga móðr ok stirðr, Grett. 98; gamlan mann ok stirðan, Sturl. ii. 251; af stirðu lérepti, Sks. 404 B; með stirðum orðum, Mar.; stirt kvæði, stiff, not fluent, of rhymes, Fms. vi. 217, Ísl. ii. 237, v. l.; e-m er stirt um mál, to talk with difficulty, Fms. vii. 165; honum var málit stirt, he had not a fluent tongue, Bs. i. 277.
stirðr
II. harsh, severe; talar langt ok snjallt ok stirt á hendr bændum, Fms. xi. 251; stirðr dómr, v. 191; harðr ok stirðr, 343; var frú Kristín stirðari til sveinsins, enn hón hafði áðr verit, ix. 244, v. l.; Helga görðisk þá svá stirð við Rafn, Ísl. ii. 249; í stirðum hug, in sad, gloomy mood, Fms. vii. 159; við stirðan hug, Ad. 4; stirðr ok stríðr, Bs. i. 136; svara stirt ok stutt, Ó. H. 69.
stirðr
COMPDS: stirðfættr, stirðkveðinn, stirðlyndr, stirðlæti, stirðorðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
l.
line.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Ad.
Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back