Strangr
Słownik staronordyjski - strangr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "strangr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo strangr może oznaczać:strangr
- strangr
- adj., ströng, strangt, [a common Teut. word]:—strong: of a stream, ströng á, a strong, rapid river, Ísl. ii. 352, Fms. viii. 49; strangt straumfall, Stj. 489; allra á (gen. pl.) strangast, Stj. 73; strangr, opp. to hægr, Hom. (St.); ströngust orrosta, the strongest, hottest fight, Eg. 33; bardagi langr ok s., Stj. 544: of pain, strangan augna-verk, Bs. i. 317; ströng sótt, Pr. 411.
- strangr
- 2. hard, rigid, severe, [Germ. streng]; strangr ok stríðr, Stj. 155, Bs. ii. 58; strangt atkvæði, Hom. (St.); at þeir sé strangari í at göra yðvarn vilja, Ld. 178; ströng var stórhuguð, Am. 72; ú-strangr, gentle, meek, Fb. i. 340.
- strangr
- II. a nickname, strangi, Landn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚱᛅᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- pl.
- plural.
- Teut.
- Teutonic.
- Germ.
- German.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)