Stýfa
Słownik staronordyjski - stýfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stýfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo stýfa może oznaczać:stýfa
- stýfa
- ð, [stúfr], to cut off, chop off, curtail, Jb. 274; af stýfa, Stj. 379; s. af tungunni, Hom. 115; s. höfuð af e-m, Al. 53; því berr hann stýfðan stert, a docked tail, Gsp.
- stýfa
- II. part. stýft, a metrical term, apocopated; stýfð vísu-orð, Edda (Ht.) 133.
- stýfa
- 2. a mark on a sheep’s ear, made by cutting the top off (stýft hægra).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Gsp.
- Getspeki Heiðreks. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)