Sufl
Słownik staronordyjski - sufl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sufl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sufl
- n. [cp. Goth. supon = ἀρτύειν; A. S. sufol; Swed. sofvel; Dan. sul]:—whatever is eaten with bread, = Gr. ὄψον, ὄψωνιον; Lat. obsonium; hleif ok sufl á, n. G. L. i. 316, Fb. iii. 419 (in a verse); ok væri hverjum vár deildr hálfr hleifr, en öllum saman suflit … hefði etið brauð-suflit allt ok hálfan sinn hleif, Þorst. Síðu H.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚠᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Goth.
- Gothic.
- Gr.
- Greek.
- L.
- Linnæus.
- Lat.
- Latin.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Þorst. Síðu H.
- Þorsteins Saga Síðu-Hallssonar. (D. II.)