Syfja
Słownik staronordyjski - syfja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "syfja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo syfja może oznaczać:syfja
- syfja
- að, [svefn, sofa], he gets sleepy, only impers.; e-n (acc.) syfjar, mik syfjar, Finnb. 340, Nj. 94; hvárt syfjar þik, Járnskjöldr faðir? Fb. i. 258; hann kvað sik svá syfja, at hann mætti engan veg uppi sitja, Háv. 55.
- syfja
- 2. pass. part. syfjaðr, sleepy, Fas. i. 231, 256, Fms. viii. 94, ix. 532.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚠᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- v.
- vide.
- part.
- participle.
- pass.
- passive.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)