Sygnir
Słownik staronordyjski - sygnir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sygnir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sygnir
- m. pl. the men from Sogn, a county and firth in Norway, Orkn. 214, Fms.; Sygna-fylki, the county of Sogn, x. 168; Sygna-kappi -kjúka, -trausti, a nickname, Landn., Gísl., Fb. iii; Sygna-ræsir, the king of Sygnir, i. e. the Norse king, Hallfred: Sygnskr, adj. from Sogn, Fms.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)