Tann-hjölt

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tann-hjölt" (lub tann-hjǫlt)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tann-hjölt (tann-hjǫlt)

n. pl. a hilt of walrus-tusk, of a sword, Fms. vii. 69. tann-hjaltaðr, part. walrus-tooth-hilted, Fms. vii. 69.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tann-hjölt może być bardziej dokładnie napisane jako tann-hjǫlt.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅᚾᚾ-ᚼᛁᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich