Þarf-leysa
Słownik staronordyjski - þarf-leysa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þarf-leysa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þarf-leysa
- u, f. needlessness, Gþl. 163; láta þat mart eptir börnum er þ. er, Fb. ii. 13; reikar hugrinn jafnan á því er þ. er í, 655 xi. 3: gen. as adj., þarfleysu-forvitni, -tal, -glens, useless, mischievous, Ld. 170, Fb. i. 312, 400, Grett. 87 new Ed.; þarfleysu upphlaup, Bs. i. 756.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛅᚱᚠ-ᛚᛁᚢᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)