Þefa
Słownik staronordyjski - þefa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þefa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þefa
- að, to smell, sniff; þefaði sem hann rekti spor sem hundar, Fær. 170; matr svá lítill at hón þefaði af, Bárð. 175: part., ílla þefaðr, ill-smelling, foul, Fms. x. 208; vel þefaðr, Pr. 473.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛁᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)