Þjófs-nautr
Słownik staronordyjski - þjófs-nautr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þjófs-nautr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þjófs-nautr
- m. an accomplice (cp. Germ. diebs-genosse, Dan. hæler), such as a receiver of stolen goods, Grág. ii. 190; ef maðr flytr þjóf yfir óduldr, þá hefir hann fyrir-gört húð sinni ok heiti þ., Gþl. 418: the saying, þjófrinn þrífst en þjófs-nautrinn aldri, the thief may thrive but the thief’s accomplice never, i. e. he is even worse than the thief himself; ílla er þá ef ek em þjófsnautr, Nj. 75.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛁᚢᚠᛋ-ᚾᛅᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Germ.
- German.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)