Til-görð
Słownik staronordyjski - til-görð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "til-görð" (lub til-gǫrð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- til-görð (til-gǫrð)
- f. desert, merit; eptir tilgörðum, according to one’s deserts, Fms. i. 104; fyrir enga t., without provocation, v. 135; útan várrar tilgörðar, id., ix. 352; minni skömm en tilgörðir hans vóru til, vii. 167; líta á t. með efnum, Eg. 417; gör eigi eptir tilgörðum várum, Mar.; fellt á sik bann af sínum tilgörðum, by their deeds, K. Á. 64.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego til-görð może być bardziej dokładnie napisane jako til-gǫrð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᛚ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)