Tin
Słownik staronordyjski - tin
Znaczenie staronordyjskiego słowa "tin"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo tin może oznaczać:tin
- tin
- n. [a common Teut. word; Lat. stannum], tin, Fs. 22, Stj. 340, Konr., Dipl. iii. 4, Vm. 47, passim.
- tin
- COMPDS: tinbjalla, tindiskr, tinfat, tinker, tinknappr, tinkross, tinligr, tinsmiðr, tinsöðull.
- tin
- II. nicknames, Tin-forni, Eb.; Tin-teinn, Korm.; (tindráttar-maðr, a pewterer, in Kormak’s verse.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- Teut.
- Teutonic.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Konr.
- Konráðs Saga. (G. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)