Tin

Słownik staronordyjski - tin

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tin"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo tin może oznaczać:tin

tin
n. [a common Teut. word; Lat. stannum], tin, Fs. 22, Stj. 340, Konr., Dipl. iii. 4, Vm. 47, passim.
tin
COMPDS: tinbjalla, tindiskr, tinfat, tinker, tinknappr, tinkross, tinligr, tinsmiðr, tinsöðull.
tin
II. nicknames, Tin-forni, Eb.; Tin-teinn, Korm.; (tindráttar-maðr, a pewterer, in Kormak’s verse.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
Teut.
Teutonic.

Prac i autorów cytowanych:

Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Konr.
Konráðs Saga. (G. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back