Tölta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tölta" (lub tǫlta)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tölta (tǫlta)

að, [A. S. tealtjan; Engl. tilt], to ‘tilt,’ amble; hence also tölt, n. an ambling pace; hóf-tölt, ‘hoof-tilt.’

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego tölta może być bardziej dokładnie napisane jako tǫlta.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᛚᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich