Tveir

Słownik staronordyjski - tveir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "tveir"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

tveir
gen. tveggja, dat. tveimr or tveim, acc. tvá (mod. tvo), tvær, tvau (mod. tvö); tvau and þau make a rhyme, Skáld H.: [Goth. twai; A. S. twâ; Engl. two, twain; Germ. zwei; Dan. to; Swed. två; Lat. duo; Gr. δύο, etc.]:—two, passim; tveir ok tveir, two and two, Hkr. i. 125; báðir tveir, FmS. vii. 202; bæði tvau, Skáld H. 3. 7, 6. 55; tveim höndum, with both hands, Eg. 532, FmS. vii. 290; hvárr-tveggja, annarr-tveggja, q. v.; í tvau, adverb, in two, asunder, FmS. vii. 72, 193: in the saying, tveimr er tveggja hugr, two men two minds (= quot homines, tot sententiae), FaS. ii. 228; cp. tveir erut einsherjar, Hm.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᛁᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
Engl.
English.
etc.
et cetera.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
Gr.
Greek.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Skáld H.
Skáld Helga-rímur. (A. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back