Út-burðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-burðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo út-burðr może oznaczać:út-burðr

út-burðr

m. a bearing out; skipleigu, uppburð ok útburð, unloading and freighting, of ships and cargo; útburðar eldr, a fire cast out, Gþl. 377.

út-burðr

2. esp. the exposing of infants (see bera A. III. 2); barna útburðr, Íb. 12: in popular superstition, the spirit of an exposed infant, which is heard in desert places to emit a shrill, piteous cry, hence the Icel. phrase, ‘to cry like an útburðr;’ in the earlier eccl. law, útburðr means the spirit of an infant that died unchristened; börn er eigi fengu skírn skyldi grafa útan við kirkju-garð, en áðr vóru þau grafin fjarri vígðum stoðum sem sekir menn, ok kölluðu fáfróðir menn þá útburði, Bs. i. 687. útburðar-væl, n. a piteous wailing heard in desolate places, of evil foreboding, cp. Maurer’s Volks. 59, and Ísl. Þjóðs. i.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᛒᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich