Út-grunnr
Słownik staronordyjski - út-grunnr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-grunnr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-grunnr
- adj. shoaling gradually from the shore; þar er útgrunnt, Fms. viii. 317, xi. 241, Gþl. 460.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚴᚱᚢᚾᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)