Vága
Słownik staronordyjski - vága
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vága"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vága
- að, spelt vóga or voga; [Germ. wagen; Dan. vove]:—to dare, venture; þann þótti mikit voga, BS. i. 868 (Laur. S.); þó skal nú nokkut til voga, Grett. 157 new Ed.; þó skal nú þar til voga, 143 A; menn hafa opt vogat við slíkan liðsmun, 72; at þú vogir at berjast við þá, FaS. i. 450 (paper MS.); the word is freq. in mod. usage, but hardly older than the 15th century.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- freq.
- frequent, frequently.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Laur. S.
- Laurentius Saga. (D. III.)