Válað
Słownik staronordyjski - válað
Znaczenie staronordyjskiego słowa "válað"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- válað
- n., mod. volæði, [prob. contr. = A. S. wædl = ambitus, and hence begging, poverty]:—woe, misery, destitution; taka barn af válaði, Ísl. ii. 326; þann svein hafði Eyvindr tekit af válaði, Hrafn. 25, BS. i. 299; látum eigi hug várn styggjask við válað þeirra, Greg. 46; ok væri honum úkunnara válaðr hans, 24; ganga á válað, to go begging, Mag. 150; kennda ek þat váloðum, at þeir fagnaði válaði sínu, Post. 209.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛚᛅᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- contr.
- contracted.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- prob.
- probably.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)