Valtr
Słownik staronordyjski - valtr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "valtr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- valtr
- völt, valt, adj [A. S. wæltan], reeling, easily upset; hégómlig ok völt dyrð, Al. 130; völt hamingja, 133; valtir verða oss þessa heims höfðingjar, Sturl. ii. 153; veröld völt og flá, PasS.; fall-valtr, ú-valtr, stable.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- l.
- line.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)