Vangi

Słownik staronordyjski - vangi

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vangi"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vangi
a, m., akin to vangr; [Ulf. waggari = παρακεφάλαιον; A. S., Old and North-west. E. wang; Germ. wange; O. H. G. wanga]:—the cheek; vangi is the whole side of the head, kinn the cheek; bleikt var hár bjartir vangar, Rm. 31; hann setti hnefann útan við vangann, FmS. ii. 330; hann leggr til hans í vangann ok út um annan, Al. 37; setr pústr undir hans vanga, Karl. 65; útan á kinnar vanga, Skíða R. 136; af mínum vanga, Kormak; Auðunn var högginn á vangann ok kinnina, Sturl. ii. 179; vanga högg, FaS. i. 60, freq. in mod. usage: ölr vanga, poët. = the hair (or beards?), Skálda (in a verse); vanga búnaðr, Stj. 396; vanga gull, 106, 136. vanga-filla, u, f. the cheek-flesh, Fb. i. 530, FaS. ii. 256, iii. 392.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚾᚴᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
O. H. G.
Old High German.
poët.
poetically.
R.
Rimur.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back