Vár
Słownik staronordyjski - vár
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vár"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo vár może oznaczać:vár
- vár
- n., mod. vor; [Lat. vēr; Dan.-Swed. vaar, vår: in mod. Danish this old word has been displaced by for-aar Germ. früh-jahr; although vaar is still used in special and poetical phrases]:—the spring; vetr, sumar, vár ok haust, Edda; hit næsta vár, … um várit, Fms. vi. 90; allt til várs, Nj. 11; í vár, last spring, Eg. 235; í vári, Eb. (in a verse), passim in old and mod. usage.
- vár
- B. COMPDS: várbók, várdagar, várferli, várfóðr, várfæddr, várgróði, várhluti, várlag, várlangr, várleiðangr, várligr, várorka, várskógr, vártíð, vártími, vártíund, várveðrátta, várvinna, várvíking, váryrkja, várþing, várönn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Germ.
- German.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)