Verk
Słownik staronordyjski - verk
Znaczenie staronordyjskiego słowa "verk"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo verk może oznaczać:verk
- verk
- n. [Ulf. ga-waurki = πραγματεία, κέρδος, and waurstu = ἔργον; A. S. weorc; Engl. work; cp. orka and yrkja, for-urtir, for-átta, qq. v.; Gr. ἔργον, qs. Ϝέργον, is from the same root]:—work, business; vera á verki, to be at work, Eg. 744; verks í gjarn, Fb. i. 521, passim.
- verk
- 2. a piece of work; var þat meira verk en hón hugði, BS. i. 611; verk hefi ek hugat þér, Nj. 12; skipta verkum með húskörlum, Ld. 98; hálfs mánaðar verk, Dipl. v. 5; þriggja vikna verk, iv. 9; verk húskarla, Nj. 107, Eluc. 7: of literary work, composition (= verki), Skálda (pref.)
- verk
- 3. a deed, work, esp. in pl.; eptir verk þessi, Nj. 85; slík verk hafa verst verit unnin, 184; bann-settum verkum, K. Á. 226; verk þykkja þín verri miklu, Hým.
- verk
- COMPDS:
- verk
- I. gen. sing.: verka-efni, n. pl. = verkefni, Fbr. 19, v. l. verka-fall, n. a failure in doing one’s work, Gþl. 398. verka-kaup, n. wages, = verkkaup, Grág. i. 148, FmS. i. 215, viii. 200. verka-kona, u, f. a workwoman, servant, Sd. 182, FmS. vii. 233. verka-laun, n. pl. a reward, Sd. 179. verka-lýðr, m. pl. workpeople, Hkr. i. 141. verka-maðr, m. a workman, labourer, Gþl. 512. verka-nauð, n. a heavy task, Stj. 247. verka-tjón, n. a loss in work, Gþl. 514.
- verk
- II. sing.: verks-færi, n. implements, = verkfæri, Ísl. ii. 329. verks-háttr, m. work-management, plan, Eb. 150. verks-of-merki, verks-um-merki, n. pl. (mod. sounded vegs-um-merki), traces of work, esp. in a bad sense, of marks of a devastation, slaughter, or the like; in the phrase, sjá v.; spelt vegs-um-merki, Fb. i. 209, ii. 159, Nj. 28, FmS. iv. 303, Sturl. i. 43 (Cod. C. vegs-of-merki); but verks-of-merki, Nj. 28 (Cod. B = Kalfalækjar-bók), which is no doubt the true form. verks-vit, n. cleverness in work; hann hefir gott verksvit; hafa ekki verksvit.
- verk
- B. REAL COMPDS: verkdagr, verkefni, verkfákr, verkfæri, verkfærr, verkhestr, verkhús, verkkaup, verkkona, verklaginn, verklagni, verklaun, verkleiga, verkligr, verklund, verkmaðr, verknauð, verkreki, verksmíð, verkstjóri, verkstjórn, verkviðr, verkþjófr, verkþræll, verkönn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- qs.
- quasi.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- pl.
- plural.
- pref.
- preface.
- esp.
- especially.
- gen.
- genitive.
- sing.
- singular.
- v. l.
- varia lectio.
- Cod.
- Codex.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)