Verkja

Słownik staronordyjski - verkja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "verkja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

verkja
and virkja, t, to feel ‘wark,’ i. e. pain: impers., eigi er sá heill er í augun verkir, a saying, Fbr. 75; virkir (sic) mik í höfuðit, Stj. 614; er hón víndrukkin eða virkir hana í höfuð, Karl. 56; sárit virkti hann mjök, Str. 5.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚱᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

i. e.
id est.
impers.
impersonal.
l.
line.
pers.
person.

Prac i autorów cytowanych:

Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Str.
Strengleikar. (G. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back