Villr

Słownik staronordyjski - villr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "villr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo villr może oznaczać:villr

villr
adj. [Ulf. wilþeis = ἄγριος; A. S., Engl., and Germ. wild; O. H. G. wildi; Dan.-Swed. vild]:—wild; hverfa af villum götum, from wild (false) paths, SkS. 4.
villr
2. bewildered, erring, astray; þeir urðu villir á hvára hönd þeim sjór skyldi liggja, Landn. 215 (Hb.); þá ferr þú eigi villr, 625. 75; bera e-t villt upp, to report it wrong, Trist.; dag-villr, n. G. l. i. 400; villr á mörkum, FmS. iii. 56.
villr
3. with gen., þá varð ek villr vega, Hm. 46; villr ertú vegarins, FaS. iii. (in a verse); en þeir villir fari sinna heimhama, Hm. 156; fara daga villt, to confuse the days, to take e. g. Thursday for Friday; also verða daga-viltr; so also átta viltr, confused as to the ‘airts’ or quarters of heaven, e. g. whether south or east.
villr
4. neut., fara villt, to go astray, Fb. i. 131.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
L.
Linnæus.
e. g.
exempli gratia.
gen.
genitive.
neut.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back