VILLR

Gammelnorsk ordbokoppføring

Definisjoner

1 VILLR

adj. [Ulf. wilþeis = ἄγριος; A. S., Engl., and Germ. wild; O. H. G. wildi; Dan.-Swed. vild]:—wild; hverfa af villum götum, from wild (false) paths, Sks. 4.

2 VILLR

2. bewildered, erring, astray; þeir urðu villir á hvára hönd þeim sjór skyldi liggja, Landn. 215 (Hb.); þá ferr þú eigi villr, 625. 75; bera e-t villt upp, to report it wrong, Trist.; dag-villr, N. G. L. i. 400; villr á mörkum, Fms. iii. 56.

3 VILLR

3. with gen., þá varð ek villr vega, Hm. 46; villr ertú vegarins, Fas. iii. (in a verse); en þeir villir fari sinna heimhama, Hm. 156; fara daga villt, to confuse the days, to take e. g. Thursday for Friday; also verða daga-viltr; so also átta viltr, confused as to the ‘airts’ or quarters of heaven, e. g. whether south or east.

4 VILLR

4. neut., fara villt, to go astray, Fb. i. 131.

Runeskrift

ᚢᛁᛚᛚᚱ

Mulig runeskrift i yngre futhark

Brukte forkortelser

Vanlige forkortelser

A. S.: Anglo-Saxon.
adj: adjective.
adj.: adjective.
Dan: Danish.
Dan.: Danish.
e. g.: exempli gratia.
Engl: English.
Engl.: English.
f.: feminine.
Fr: French in etymologies.
gen.: genitive.
Germ: German.
Germ.: German.
gl: glossary.
gl.: glossary.
id: idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.: Linnæus.
m.: masculine.
n.: neuter.
neut.: neuter.
O. H. G.: Old High German.
S.: South, Southern.
Swed: Swedish.
Swed.: Swedish.
Ulf.: Ulfilas.

Verker & Forfattere

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)
Hm.: Hává-mál. (A. I.)
Landn.: Landnáma. (D. I.)
N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)
Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Vis alle kilder

VILLR

VILLR

Definisjoner

1 VILLR

2 VILLR

3 VILLR

4 VILLR

Runeskrift

Brukte forkortelser

Vanlige forkortelser

Verker & Forfattere

Om

Støtte

Hurtiglenker