Vin

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vin"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo vin może oznaczać:vin

vin

f., gen. vinjar; [Ulf. winja = νομή, John x. 9; A. S. wine = a pasture; O. H. G. wini; see Grimm’s Gramm. ii. 55, 56]:—a meadow; nú görir hann sér hús ok hagi (perh. haga) ok vini (a house, a pasture, and a ‘vin’) þá skal biskup eigi taka hann ór setu sinni, n. G. L. i. 9: this ancient word also remains as appellative in vinjar-spann and vinjar-toddi, the technical name for an old Norse tax payable by every household, Ó. H. (see spann and toddi).

vin

II. freq. in Norse local names, Björg-vin, Sand-vin, Leik-vin, Horn-vin, Hellu-vin, Enda-vin, Skerf-vin, Töð-vin, Skað-vin, Dal-vin, Döl-vin, Vað-vin or Vöð-vin: usually altered into -yn, Björg-yn (-ynjar), Þópt-yn, Bambl-yn, Töð-yn: or -in, Leir-in, Ullar-in: or -ini, Vöð-ini, Döl-ini, Sköð-ini, Bónd-ini: lastly into -en, Berg-en: so also Skand-in qS. Skand-vin, cp. Scandinavia qS. Scand-in-avia. In IceL. these names are unknown,—shewing that as early as the time of settlement the word had fallen into disuse as an appellative, see Munch’s Norg. Beskr. (pref. xii, xiii).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

• Vin (I)