Vöflur

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vöflur" (lub vǫflur)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vöflur (vǫflur)

f. pl. stammering, confusion; það kómu vöflur á hann, he became confounded, from guilt.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vöflur może być bardziej dokładnie napisane jako vǫflur.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᚠᛚᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich