Ýsa

Słownik staronordyjski - ýsa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ýsa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ýsa
u, f. [Ivar Aasen hysa; but the long vowel is attested by the Icel. pronunciation, as also by the alliteration in Fms. vi, see below]:—a haddock, Edda (Gl.); ófúsa dró ek ýsu, átta ek föng við löngu, Fms. vi. (in a verse); very freq. in mod. usage.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back