Blóta

Significado da palavra Nórdico Antigo "blóta"

Como definido pelo dicionário Cleasby & Vigfusson de Nórdico Antigo para Inglês:

A palavra Nórdico Antigo blóta pode significar:blóta

blóta

in old use a strong (and originally a redupl.) verb, blóta—blét—blétu—blótinn; pres. blœt, and with the suffixed negative blœtka (I worship not), Stor. 22 (the Ed. wrongly blotka, without change of vowel); this form also occurs K. Þ. K. (Kb.) ch. 7, the Ed. 1853 has wrongly blœt(a)r, but a few lines below blótar (weak), probably altered from blœtr; pret. sing. blét, Hkr. (Yngl.) 56, 269; pl. blétu, 56; subj. blétim, 623. 61; imperat. blótt, Am. 75; part. blótinn, and sup. blótið are freq., Hkr. i. 34, 35, 239, Landn. 47, FaS. i. 255: more freq. weak, blóta, að; pres. blótar, blótast, FaS. i. 87, Fbr. 78; pret. blótaði, Landn. 224, 291, 322, BS. i. 6 (Kr. S.), Nj. 272, Gísl. 140, Fær. 272, FaS. i. 463, 531, Bret., FmS. ii. 263, Hkr. i. 34, 35, Ísl. ii. 109, FS. 50; only the weak sup. and part. are rare in old writers; blótuð, Hom. 153 (Norse); blótað (sup.), BS. i. 5 (paper transcript); in Yngl. S. Hkr. i. 34, 35, Unger’s Edition has the old form blét, blótið, but Cod. Fris. l. c. the later mod. form.: [Ulf. blotan (redupl. verb) = λατρεύειν, σέβεσθαι, cp. guþbloteins = παράκλησις, guþblostreis = θεοσεβής; A. S. blôtan = immolare; O. H. G. blozan; the root is probably akin to bletsian, Engl. to bless]:—gener. to worship, to worship with sacrifice; with acc. of the being worshipped, but dat. of the object sacrificed; thus b. hof, lund, fors, goð, álfa, vættir, to worship temple, grove, force, gods, elves, beings; but b. mönnum, þrælum, kvikendum, to sacrifice with men, thralls, beasts, i. e. to sacrifice, slay them: also used absol.:

blóta

I. with acc. or absol. to worship; skal Þórólfr b. ok leita heilla þeim bræðrum, Eg. 257, 623. 61, Landn. 40, Hkr. i. 34 sqq., FS. 41; heiðnar vættir, Nj. 272, Fær. 139, cp. Bret. 84, 94, Landn. 36, Ib. ch. 7, BS. i. 25; b. til friðar, sigrs, langlífis, árs, byrjar, to make a sacrifice for peace, victory, long life, good season, fair wind, Hkr. i. 239, 34, 56, 11. 97, FS. 173: of the worship of natural objects, at Giljá stóð steinn (a stone), er (acc.) þeir frændr höfðu blótað, BS. i. 5, Harð. S. Ísl. ii. 109; hann blótaði lundinn, he worshipped the grove (cp. Tacitus, sacrum nemus), Landn. 224; hann blótaði forsinn, 291: worship of men (rare), Gríms sonar þess er blótinn var dauðr fyrir þokkasæld ok kallaðr Kamban, 47, Fb. ii. 7; þau vóru bæði blótuð, Edda 83: b. hof, in the phrase, heiðnir menn hof b., Grág., Ísl. ii. 381; blót er oss ok kviðjat, at vér skulum eigi b. heiðit goð, né hauga né hörga, n. G. l. i. 18: worship of animals, Ögvaldr konungr blét kú eina, Hkr. i. 269, FaS. i. 255.

blóta

β. with dat. (extremely rare); blótar hann einum gölt (sic!), prob. corrupt = einn (acc.) gölt, FaS. i. 187 a paper transcript.

blóta

II. with dat. to sacrifice; sacrifices of men are recorded, Hkr. i. 34, 35, 56, 239, Gísl. 140, Eb. l. c., FaS. i. 452 (Hervar. S.): slaves and criminals were esp. sacrificed, thus representing the executions of modern times; heiðingjar blóta enum verstum mönnum, ok hrinda þeim fyrir björg ok hamra …; enir heiðnu menn höfðu þá stefnu, ok tóku þat ráð at b. tveim mönnum ór hverjum fjórðungi, BS. i. (Kr. S.) 23: captives, Ó. H. ch. 131; kom þat ásamt með þeim at hafa Hallfreð til blóta, FS. 102; b. þrælum, FmS. x. 323; b. mönnum ok fé, FS. (Vd.) 50, Am. 75, FmS. i. 174: a sort of self-immolation is recorded Fb. ii. 72.

blóta

III. to curse, swear, vide blót II; with dat. or absol., hann blótar hestunum, Fbr. 78; eigi kvíði ek því þótt biskup blóti mér eðr banni, BS. i. 708; blótuð verð þú, Hom. 153: reflex, blótask, to go about swearing, FmS. viii. 294: vide Maurer, Bekehr. ii. 195 sqq.

Possível inscrição rúnica em Futark Jovem:ᛒᛚᚢᛏᛅ
As runas do Futark Jovem foram usadas do século VIII ao XII na Escandinávia e em suas colônias ultramarinas