Dylja
Fornnordisk Ordbok - dylja
Betydelsen av det fornnordiska ordet "dylja"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord dylja kan betyda:dylja
- dylja
- pret. duldi and dulði, part. duldr, duliðr, FmS. ii. 97; dulinn, Fb. i. 11 (Hdl. 7), FS. 97 (MS. Arna-Magn. no. 132); [Swed. dölja; Dan. dölge]
- dylja
- I. to conceal, hide, with acc. of the person, gen. of the thing concealed; d. e-s, to disavow, deny, dissemble; ætla ek því alla (þá varla ?) kunna at dylja þessa ráða, they can hardly deny it, Eg. 49; Þórir dylr þess ekki, 173; Eysteinn duldi ok þeirra orða fyrir sik, E. said he had never said such a thing, FmS. ix. 329; þó duldu þeir ekki illvirkja sinna, they denied not their guilt, confessed it, SkS. 583: with following subj., en allir duldu at né eitt vissi til Hrapps, all dissembled, Nj. 133; en ef umboðsmaðr dylr (disavows), at hann hafi við umboði tekið, Gþl. 375.
- dylja
- II. reflex. to conceal, hide oneself; ok kendi brátt … þó at hann dyldisk, FmS. ii. 173; ok fékk hann svá dulzk fyrir honum, at eigi vissi jarl …, he hid himself (his thoughts) so well, that …, viii. 16; at þat sé flugumenn, ok vili dyljask (disguise themselves) undir múnka búnaði, vi. 188.
- dylja
- 2. metaph., d. við e-t, to conceal for oneself; þurfu vér eigi at dyljask við, at …, FmS. v. 1; megu þeir þá eigi við dyljask, at ek hefi drepit hann, Grett. 155 A; en Sveinn duldisk við þat, S. shrank from believing it, Orkn. 298; ekki dyljumk ek við (I don’t disavow) skuldleika okkra, Ld. 40; en ef goði dylsk við (disavows) þingfesti þess manns, Grág. i. 23; trúit þessu eigi meðan þér megit við dyljask, believe it not as long as you can disavow it, i. e. till you get full evidence, FmS. ix. 477: dyljask í e-u; Eiríkr konungr þarf nú ekki at d. í því, at …, king E. cannot conceal it for himself, that …, Eg. 424, Þiðr. 118, 191, 196.
- dylja
- III. part. pasS., the phrase, vera (ganga) duliðr (duldr, dulinn) e-s, or vera d. at e-u, to be unaware, to be kept in ignorance of a thing; hefir hon verið alls þessa duld, Vígl. 33; en at þú gangir lengr duliðr þess er skylt er at vita, than that thou shouldest be longer ignorant of things which all people ought to know, Edda 13; veit engi ætt mína, ok ganga þess allir duldir, FmS. viii. 21; dulin ertú Hyndla, H., thou art mistaken, Hdl. 7; ok ertú of mjök dulinn at honum, herra, thou, my lord, art too much mistaken about him, i. e. trustest him too well, FS. 97, cp. FmS. ii. 57: the phrase, e-t fer, gengr, dult, is hidden, kept secret.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛏᚢᛚᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- Dan.
- Danish.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- no.
- number.
- part.
- participle.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- acc.
- accusative.
- gen.
- genitive.
- subj.
- subjunctive.
- reflex.
- retlexive.
- i. e.
- id est.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- cp.
- compare.
- gl.
- glossary.
- pass.
- passive.
Verk & författare citerade:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)