Frest

Fornnordisk Ordbok - frest

Betydelsen av det fornnordiska ordet "frest"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

frest
usually n. pl., but also f. sing. (in mod. usage frestr, m.), delay; löng frest, Fms. ii. 216: ok væri þar lögð frest á, Hkr. i. 292; þessi frest, Stj. 446; þó at frestin væri löng, Fms. v. 72; biðja sér fresta, ii. 114, Rb. 364; ljá e-m fresta um e-t, Fms. iv. 225, Hom. 33; Uni kvað sér ílla líka öll frestin, Fs. 32: the saying, frest eru ílls bezt, Fms. v. 294,—mod., frestr er á illu bestr: the phrase, selja á frest, to sell on credit, Vápn. 7, Sturl. 91, Gísl. 12; hence frest-skuld, f. credit, Snót 62.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚠᚱᛁᛋᛏ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
sing.
singular.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Verk & författare citerade:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Snót
Snót, poems.
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back