1 glíkligr
and líkligr, adj.; in old poets with gl, geta þykkjat mér gotnar | glíkligs, Hallfred; but usually with l only, e. g. Nj. 49, Fms. xi. 87, Hkr. i. 261, where Mork. gl:—likely, probable, þótti mönnum glíkligast at stolit mundi vera, Bs. i. 348; gör af drauminum slíkt er þér sýnisk líkligast, Ísl. ii. 196; at honum þætti Rauðs-synir líkligstir til at valda, Fms. iv. 380, Hom. 115:—fit, promising, nú þykkir Eyjúlfi þetta et glíkligsta, Gísl. 148; göra sik líkligan til e-s, to shew oneself inclined to, countenance, Fms. x. 334.