Gnógr
Fornnordisk Ordbok - gnógr
Betydelsen av det fornnordiska ordet "gnógr"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord gnógr kan betyda:gnógr
- gnógr
- adj.; in old alliterative poets gn, þess var grams und gömlum | gnóg rausn, Arnór, and so in very old MSS.; but even vellum MSS. as old as Hb., Stj., Arna-Magn. 66 (vide below), begin to drop the g, which was either lost or replaced by í (í-nógr) as in Engl. e-nough: the declension also is interesting; in old writers it has regular neut. gnógt or nógt, but later the t was dropped; an Icel. says, það er nóg rúm (room enow), the old form being gnógt rúm; the gen. has also been dropped, and so the word has become an irregular though not indeclinable adjective: again, an indeclinable nógu has been formed, nógu margr, mikill, etc., answering to Engl. enough after an adjective: [Ulf. ganôhs, = ἱκανός; A. S. genôh; Engl. enough and enow; O. H. G. ganah; Germ. genug and genung; Dan. nok; Swed. nog and noga]:—enough, sufficient, plentiful, of stores; þar er sæmðar ván er gnóg er til, Nj. 21; selveiðar gnógar ok fiski-fang mikit, Eg. 130; mundu þar fá gnógt lið, FmS. vii. 276; ok svá nógt er í fjöllum þeim gull sem grjót, Pr. 400; þat it fjórða er nógt var, which was enough by itself, Bret. (Hb.) 66; þeim með er hann hefir gnógastan til, SkS. 229 B; hafa gnógan liðs kost, FmS. viii. 220; því at þar var nógt búfé Dana til strandhöggva, i. 128; gaf hann öllum nóga skotpenninga, xi. 202; honum mun gefast svo hann gnóg hafi, Matth. xiii. 12; skógar-dýr er jafnan vóru gnóg, Stj. 560 (nóg and í nóg, v. l.); með svá nógum gný (so great a din) ok vápna-braki, at …, Stj. (MSS.) 127:—of persons (rare), nú var hann nógr orðinn um kvikfé, now he was well stocked with cattle, Bjarn. 39; nú muntú ok vera þér nógr einn (= einhlítr, q. v.) um þetta mál, Band. 6.
- gnógr
- II. adverbial use; at nógu, sufficiently, plentifully; þat sem at nógu döggvir allan aldin-viðinn, Stj. 68; ok vinnsk oss þat at nógu, it is enough for us, FmS. v. 48 (but at gnógu, Ó. H. 202, l. c., and so Fb. ii. 329); í-nóg, enough; hann (the cypress) er þar í-nóg, Stj. 88, Al. 171; þar til er þeir allir hafa drukkit í-nóg, Stj. 136; fóðr höfum vér í-nóg, id.; allt var í-nóg þat er hafa þurfti, 203; biskup sagði at þeir hefði í-nóg at geyma, BS. i. 866:—nógu, indecl. enough, only in the later Sagas, þreif Öngull til saxins, ok kvað hann nógu lengi (long enough) borit hafa, Grett. 154; því at nógu margir munu vera mótstöðu-menn þínir, 156; nógu mikit, mickle enough, BS. i. 909 (Laur. S.)
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᚾᚢᚴᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- etc.
- et cetera.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- decl.
- declined.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- indecl.
- indeclinable.
- l. c.
- loco citato.
- s. v.
- sub voce.
Verk & författare citerade:
- Arna-Magn.
- Arna-Magnacanus.
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Laur. S.
- Laurentius Saga. (D. III.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)