Heyrum

Betydelsen av det fornnordiska ordet "heyrum"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

heyrum

dat. pl. of an obsolete heyrar; variously spelt, hörum (i. e. hørum, which seems to be the best form), herum, hærum; even with r inserted, hreyrom, Kb. ii. 178, hrörom, Sb. ii. 389, no doubt erroneously, prob. from the original having eo = ø, which the transcriber read as ro, (see Gramm. p. xxxv, signif. B. I. K.) The word probably means of the homestead or family, domestic (cp. A. S. hyred = family, Engl. hire, Dan. hyre, vide heyringi above): it occurs a few times in the Grág., and is used only of neighbours, in the law phrase, réttir at heyrum; (in Kb. i. 62, the point should stand after hærum, and the new sentence begin with the following word); also, sækja … við heyrinorð fimm landeiganda þeirra er réttir sé í kviðum at hörom við aðilja, Grág. (Sb.) ii. 146; þá skal búa kveðja þá er næstir búa þingvelli þeirra manna er réttir sé at hrom, Sb. ii. 93; þeirra er réttir sé at skuldleikum ok at hreyrum, Kb. ii. 178 (l. c.); búendr skal kveðja fyrr en griðmenn ef til þess eru, þá er næstir eru þar, ok þá er at hærom sé réttir, 85; nema sá teli er réttr væri í kviðnum at hærom, i. 62; kennendr tvá þá er í hrrom sé réttir, Sb. ii. 389; kennendr tvá þá er í heyrom sé réttir, er þat visso at fé þat báru á skip, Kb. l. c.; þá búa er réttir sé í kviðum ok at heyrum, ii. 68.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᛁᚢᚱᚢᛘ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar