Hlíta

Betydelsen av det fornnordiska ordet "hlíta"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord hlíta kan betyda:hlíta

hlíta

tt, [Dan. lide], to rely on, trust, abide by, with dat.; gakk með mér jafnan, ok hlít (imperat.) mínum ráðum, Nj. 62, Fms. i. 116, Fs. 84; ef hann vill eigi þeim váttum hlíta (abide by) er hinir hafa, Grág. i. 114; þá skal hinn hlíta því at lögum, n. G. l. i. 346; þetta þá Guðrún ok kvaðsk hans forsjá hlíta mundu, Ld. 144, Fs. 80, Fas. iii. 70; ek mun hlíta búum mínum ok fara eigi til Hofs, Vápn. 29; hann var kvæntr, ok hlítti þó ekki þeirri einni saman, i. e. he had paramours besides, Dropl. 15; ok hlítir Ástríðr eigi öðrum konum í pvi at þjóna honum í lauginni, A. trusted not to other women, i. e. would let no one do it but herself, Fms. xi. 157; ok skal ekki öðrum mönnum nú at h. at reka nautin, i. e. I will do it myself, Eg. 720, Valla l. 224; þeir hlíttu mér (used me) til bréfa-görða, Fms. ix. 262; ef þú mátt eigi öðrum þar til hlíta, if thou hast no one else to do it, Grett. 107: so in the saying, eigi má því einu h. er bazt þykkir, one must put up with something short of the best, Grett.

hlíta

2. with prep.; en þó sýnisk mér, sem eigi muni minna við hlíta, less than that will not do, Ísl. ii. 358, Fs. 13; vér höfum skip svá mikit ok lið-skyflt, at þar má ekki litlu liði við hlíta, so large a ship that it requires no small crew, Fms. iv. 297; eigi muntu því einu fyrir hlíta, that is not a sufficient answer, thou shall not get off with that, Hkr. iii. 256; cp. einhlítr, adj.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᛚᛁᛏᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar