1 hneisa
1. u, f., but better neisa (q. v.), see Hm. [Swed. nesa]:—shame, disgrace, Fms. viii. 20, x. 223, 346, 394, xi. 86, Ó. H. 107.
2 hneisa
COMPDS: hneisu-liga (neisuliga), adv. disgracefully, Ísl. ii. 367, Fms. vii. 20, x. 222. hneisu-ligr, adj. disgraceful, Ísl. ii. 384.
3 hneisa
2. t, to disgrace one; niðra ok neisa e-n, Stj. 67, 248, 512, Fms. x. 256, Bs. i. 392; but hneist, 106.