Klappa

Betydelsen av det fornnordiska ordet "klappa"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord klappa kan betyda:klappa

klappa

að, [Engl. and Scot. clap; Germ. klopfen; Swed klappa]:—to pat, stroke gently; kyssa ok k., to kiss and stroke, 655 xxxi; cp. Scot. to clap a cat; þá klappaði hón um granirnar, Edda (pref.); jarlinn klappaði hendi sinni á bak honum ok bað hann vaka, Fms. viii. 88; maðr hefir staf í hendi ok klappar á lend hestinum, Bs. i. 633; þá kallar konungr til sín hund sinn Víga ok klappaði um hann, Fms. x. 327; hón spyrr hvárt hann ætlar þá enn í Máfahlíð at k. um kerlingar-nárann, Eb. 44, Grett. 33 new Ed.; Þoroddr klappaði um hann (the calf), Eb. 320.

klappa

2. to clap the hands; flestir æptu ok klöppuðu, shouted and clapped, D. N. i. 168: the phrase, k. lofi í lófa, to clap, exult; klappa á dyrum, to rap at the door, Eg. 409, Fms. xi. 425; klappa á hurð, Fas. iii. 583.

klappa

II. a stone-mason’s term, to chop stone with a hammer; hann klappaði rauf í hellu, Grett. 137 A; þessi steinn var útan sein klappaðr væri gráðum eðr pöllum, Fms. i. 137; vóru klappaðir á steinvegginn krossar þrír, vii. 64; í þeim steini vóru klappaðir fjórir koppar, Bs. i. 640; rúnar klappaðar á steini, 655 xiv. B. 2; spor vóru klöppuð í berginu, Fas. iii. 569.

klappa

2. to hammer; þarf eigi holan baug um þat at klappa, Fb. iii. 404; ok klappaði um hans hjarta, his heart clapped, throbbed, Fbr. 37; þeir sögðusk mundu k. um (they would clench it, make it right) ef málin kæmi heim í hérað, Sturl. i. 134; mun ek nú k. um aptr, I will make it good, ii. 38.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛅᛒᛒᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar