1 MAGNA
að, to empower, strengthen; Guð magnar jöfur, Fms. vi. (in a verse); oss magni goð gagni, may the gods grant us victory! Eb. (in a verse); rögn magna ríki Hákonar, Vellekla; magna þrif e-s, to give health and wealth to a person, Bs. i. 138 (in a verse); drengr magnar lof þengils, the poet magnifies the king’s praise, Sighvat.
2 MAGNA
II. in prose, to charm, make strong by spell; Óðinn tók höfuðit, ok kvað þar yfir galdra ok magnaði svá at þat mælti við hann, Hkr. i. 8; hann magnaði með miklum blótskap líkneski Þórs, Fms. i. 205; menn skulu eigi fara með steina eðr magna þá til þess at binda á menn eðr fénað, K. Þ. K. 78; þeir kölluðu hann Þorgarð ok mögnuðu hann með svá myklum fjandans krapti, at hann gékk ok mælti við menn, Fb. i. 213; ok svá mök var magnat líkneski Freys, at …, Fms. ii. 73; hefi ek þá svá signaða ok magnaða, at engan þeirra mun járn bíta, Fb. iii. 245; annan dag eptir en kerling hafði tréit magnat, Grett. 151; þeir tóku þá at magna fjölkyngi sína, Fms. ii. 141; fremja galdra eðr þá hluti nokkra er magnaðir sé, D. I. i. 243; hann var svá magnaðr af yfirsöngum Grímu, at hann bitu ekki járn, Fbr. 32 new Ed.; síðan er kerling hafði magnat rótina, Grett. 153; magnaði hann þá köttu mjök, Fs. 44: thus in mod. usage, magna draug, to raise a ghost.
3 MAGNA
III. reflex. to increase in power, grow strong; at vita hvernig hér hefir magnask Kristnin, Bs. i. 59; er Johannes sá magnask alþýðu-róm, 623. 26; sá er í ofmetnaði vill magnask gegn Guði, to puff himself up against God, Hom. 133; en svá kom at eldrinn magnaðisk, Fms. ix. 533; hann sigraði margar þjóðir svá at aldri mögnuðusk þær síðan, Ver. 98:—of a ghost, en Glámr tók at magnask af nýju, Grett. 112.
4 MAGNA
2. part. magnaðr, see above (II).