Marka
Fornnordisk Ordbok - marka
Betydelsen av det fornnordiska ordet "marka"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord marka kan betyda:marka
- marka
- að, prop. to draw outline of, sketch, cp. mark above, [Engl. to mark; cp. also Lat. margo, a kindred word]:—to mark, draw the outline of; marka grundvöll, to mark out, draw the ground-plan of a building; lagði hinn helgi Jón biskup af sér skikkju sína ok markaði sjálfr grundvöll undir kirkjuna, BS. i. 171, MS. 656 B. 8; síðan markaði konungr grundvöll til kirkju í þeim stað, FmS. i. 203; var þar markaði hólmstaðr, Eg. 486; hann markaði tóptir til garða, Ó. H. 42; marka sér völl, FS. 128; oss var aldr of markaðr, Landn. (in a verse); er í þeim fræðum mörkuð öll skepna, Ver. 1; markat (drawn) hefir ek fyrir þér með nokkurum orðum birting lopts, SkS. 236.
- marka
- 2. to fix; marka verð hve vera skal, to fix the price, Grág. ii. 234.
- marka
- 3. imperS., ok markaði svá til, at …, it appeared as if, of the outlines, FmS. v. 314.
- marka
- II. to sign, mark as one’s property; þau naut vóru öll einn veg mörkuð, FmS. i. 152; nú markar maðr annars fé sínu marki, Grág. i. 416: metaph., hann markaði sik sjálfan því hreinlifis marki, Ver. 14 (of the circumcision); kotkarl einn markaði þrettán kúlur í höfði þér. Band. 13; lét Óðinn marka sik geirs-oddi, … lét hann marka sik Óðni, Yngl. S. ch. 10, 11.
- marka
- 2. to mark by an emblem; vér skulum marka (merkja, Ó. H. l. c.) lið várt ok göra herkuml á hjálmum várum ok skjöldum, Fb. ii. 338; er þat mitt ráð, at menn marki stálhúfur sínar, Sturl. iii. 240.
- marka
- 3. to draw; hann hafði rauðan skjöld ok markaðr á hjörtr, Nj. 143; þar með vóru mörkuð himin-tungl, en á neðra ræfinu vóru markaðar forneskju-sögur, FmS. v. 340; hann var markaðr (merkðr, Ó. H. l. c.) eptir Þór, Fb. ii. 190; er á hlutnum markaðr Freyr af silfri, FS. 19; gef ek þér skjöld, ok er á markaðr kross með líkneski Drottins várs, BS. i. 8.
- marka
- III. metaph. to mark, observe, infer; þar eptir mátt þú marka hans fegrð, Edda 15; má af því m. hverr maðr hann var, BS. i. 72; má af slíku m. hversu þungan matar-afla þeir höfðu, FS. 146; ok má af því m. landskosti, 26; nú skal á slíku m. at Guð …, SkS. 468; nú skaltú ok þat marka, at …, 491.
- marka
- IV. to signify, matter; þat er ekki at marka, that is nothing to signify; markaðu þat ekki, heed it not, take no notice of it; marka drauma, to mind dreams, Sturl. ii. 131.
- marka
- 2. to betoken; en þær marka villumenn, 673. 2; markar þat úeinarðan mann, id.:—to shew, þeir hafa markat at hug hafa, Hkr. i. 142.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛘᛅᚱᚴᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
- S.
- Saga.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- ch.
- chapter.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
Verk & författare citerade:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Yngl. S.
- Ynglinga Saga. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)