1 ofarr
adv., compar. answering to of, upp, yfir, opp. to neðarr, q. v.; superl. ofarst, but better efst, q. v.:—above, higher up; sumir ofarr sumir neðarr, Hkr. i. 71; annat augat mun ofarr en annat, Fms. vi. 206; ofarr á legsteininum, Al. 65; ofarr í ánni, Edda 75; o. en nú gangi flóð, Grág. ii. 354; draga segl ofarr, Hkv. 1. 29.
2 ofarr
2. temp. later, more advanced in time; því meirr er ofarr var, Bs. i. 137.
3 ofarr
3. metaph., hættú, hættú! ok lát eigi ofarr koma þessa fólsku, stop, stop! and let not this nonsense go farther, Bs. i. 810.
4 ofarr
4. with a compar., ofar meir, ‘upper-more,’ higher up, Fms. ix. 406: temp. later, 499; sem ofar meirr (below, in a book) mun heyrask mega, Stj. 13; sem ofar meirr mun sagt vera, 44.
5 ofarr
II. superl. ofarst, uppermost, = efst (q. v.), Edda 2, Fms. vii. 64, N. G. L. i. 59, Hkr. i. 146, Grág. ii. 402.