1 OPINN
opin, opit, adj., [A. S. and Engl. open; O. H. G. offan; Germ. offen; Dan. aaben]:—open, prop. = resupinus, on the back, face uppermost; opp. to á grúfu (grovelling) opnu-selar eru fyrir því kallaðir at þeir svimma eigi á grúfu heldr opnir, Sks. 177; hann lét binda hann opinn á slá eina, Fms. ii. 179; féll sá opinn á bak aptr, vii. 191; ef maðr liggr opinn á sléttum velli, Symb. 31; opit ok öndvert, Bs. i. 746: the phrase, koma í opna skjöldu, to take one in the back (i. e. the hollow) of the shield, to take one in the rear, Eg. 295, Stj. 365.
2 OPINN
II. open; loptið var opit, Eg. 236; opnar búðir, Grág. i. 261; haugrinn opinn, Nj. 118; hann lét snúa fjöl fyrir ljórann svá at lítið var opit á, so that little was left open, Fms. vii. 191; var hurðin opin, Edda 30, Fms. vii. 314; opið bréf, an open deed, letters patent, Dipl. ii. 1; opin jörð, open, thawed N. G. L. i. 43; opin á, an open river, not icebound, Vm., Fs. 52; at mál stæði opin, open, undecided, Sturl. iii. 136; sjá banann opinn fyrir sér, Fb. i. 197; kominn í opinn dauða.