Sér
Fornnordisk Ordbok - sér
Betydelsen av det fornnordiska ordet "sér"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord sér kan betyda:sér
- sér
- reflex. pron. dat. = Lat. sibi (see sik, sín), to himself (herself, itself, themselves), used when referring to the subject in a sentence, whether sing. or plur.; hann hafði kesjuna fyrir sér, Eg. 532; hann segir sér mikit þykkja, 539; hón lét söðla sér hest, 603; hann bað Gizur sitja hjá sér, Nj. 226; sögðu þat allir, at hann brygði sér hvárki við sár né bana, 116, where it refers to the second subject ‘hann.’
- sér
- II. special usages; vera mikill (lítill) fyrir sér, to be great (little) of oneself, a strong (weak) man; þeir fengu sér róðrar-skip, Eg. 109; drápu þeir sér upp eld, FmS. iv. 338; leika sér, to play, Nj. 2; gamna sér, etc.
- sér
- 2. giving emphasis; bað hón sér til Guðs, she ‘prayed her’ to God, SkS. 465 B; hón veinaði sér, she ‘wailed her’ bitterly, Hom. 150; eiga sér e-t, to own, hirzlu átti halrinn sér, Skíða R.: þau áttu sér eina dóttur, they had one daughter, and the like.
- sér
- III. for oneself, separately, singly, as Lat. se-; fór Eyjólfr einn sér, Glúm. 329; einn er hann sér um sefa, Hm.; þeir vóru sér um móður, D. n. i. 149; settisk Joseph sér cinsliga, Stj. 217; þeir Þorljótr ok Sigurðr vóru sér einir ok heimasveitin, Th. and S. on the one hand and the house-folk on the other, Sturl. ii. 53; eitt er þat sér, that is a thing by itself, Gísl. 15; skyldi drekka saman karlmaðr ok kona svá sem til ynnisk, en þeir sér er fleiri væri, Eg. 247; ok vera þeir sér, er næstir búa, n. G. l. i. 98; at hverri gleði hlotnaðisk svá til, at þau urðu sér, Víglundr ok Ketilríðr, Vígl. 19.
- sér
- 2. in a distributive sense with the pron. hverr, one by one; ef sér ferr hverr várr, Glúm. 329; skulu ver undan hlaupa, sér hverr várr, FæR. 161; optliga allir saman, en stundum sér hvárir, FmS. i. 52; stundum báðir samt, stundum sér hvárr þeirra, HkR. i. 30; þat lið er honum fylgði flýr, sér hvat, FmS. x. 268; þótt ek greina nú eigi svá, sér hvat, sem hann görði, each separately, BS. i. 64; var borgin öll brotin, ok borinn sér hverr steinn, each stone of it scattered, FmS. ix. 48; greindusk sér hver skipin, vii. 289; hvártz þær (nætr) eru allar saman eða sér hver, whether they be three continuous or separate nights, Grág. i. 143; sér í lagi, for itself, separate, B. K. 83; sér í stað, id., Stj. 288: the exclamation, sér er hvað! sér er hver ósköpin, what a wonder, wonderful! expressing amazement.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- dat.
- dative.
- Lat.
- Latin.
- n.
- neuter.
- plur.
- plural.
- pron.
- pronoun.
- reflex.
- retlexive.
- sing.
- singular.
- etc.
- et cetera.
- v.
- vide.
- m.
- masculine.
- R.
- Rimur.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- S.
- Saga.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
Verk & författare citerade:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)
- B. K.
- Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)