1 SKÁLPR
m. a leather sheath; varð laust sverðit, Sigurðr héit um skálpinn, Sturl. iii. 163; þeir átu skálpana af sverðum sínum, Fms. viii. 436; drag sverðit ór skálpinum, Karl. 72; skálp-hús, in a pun, Krók.
2 SKÁLPR
II. a kind of boat or ship, Edda (Gl.); hence perhaps, Skálp-eið, the name of an isthmus in the Orkneys, Orkn.